What's in a name?

Gert heet ineens Kyogen. Dat is wel even wennen! Het is gebruik bij het worden van Boeddhist om van je leraar een nieuwe naam te krijgen die bij je past. Kyogen besloot zich deze naam helemaal eigen te maken en hem dagelijks te gebruiken.

Dat roept wel even wat weerstand bij me op zeg. Mijn naam veranderen, nooit! Ik ben toch gewoon Patrick. Maar vooruit, het heeft natuurlijk ook wel wat. Een naam die op jou van toepassing is. Een naam die meer over jou zegt dan over je ouders. Een naam die je wellicht meer kunt uitdragen en als leidraad in het leven mee kan nemen. 

 

Geïnspireerd door mijn weerstand ga ik mijn eigen naam eens uitpluizen. Patrick (van patriciër): iemand van adele afkomst, een nobele. Misschien heeft deze naam me al onbewust door het leven meegenomen. Zo niet: ik zal vanaf nu nog meer doen om mijn naam uit te dragen!

Twijfel

Wat een ontzettende mooie foto’s waren dat toch van Salgado op de tentoonstelling waar ik laatst was. Ik merk dat ik helemaal enthousiast ben en ook graag zulke mooie foto’s wil maken om mijn verhaal te vertellen. Met hernieuwde aandacht bekijk ik alle functie op mijn kleine fototoestel en in mijn enthousiasme struin ik al snel het internet af op zoek naar een fotografiecursus. Mijn kleine camera blijkt geen beperking te zijn! Yes!

Maar dan: grote twijfel... Ik was van plan een tekencursus te doen. Wie een tekening van mij zou zien, zou heel goed begrijpen waarom. Een gemiddelde kleuter kan het al snel beter en ik kan er dus een hoop leren. 

 

Ik twijfel, ik twijfel. Me laten leiden door de waan van de dag of de al gemaakte plannen uitvoeren? Beide cursussen gaat niet lukken. De makkelijke weg van de fotografie (gewoon op knopje drukken en klaar is Kees) of de moeilijke weg met veel frustratie van iets waar ik gewoon heel slecht in ben? 

Ik dub en ik tob maar door. Neem nou gewoon een besluit man! Eigenlijk maakt het ook weer niets uit wat ik kies, ik zal van beiden vast wel iets opsteken net als die cursus die mij geleerd heeft al deze blogjes te schrijven en volgend seizoen kan ik altijd die andere cursus nog gaan volgen. Maar welke dan?

Goed nieuws! Ik heb inmiddels mijn keuze gemaakt. Ook zo benieuwd wat het geworden is?

Op de automaat

Heerlijk al die dingen die je automatisch doet. Gewoon zonder nadenken. Ik moet er al niet aan denken hoe het zou moeten zijn om bij het autorijden na te moeten denken bij het schakelen, laat staan waar de rem en de koppeling zich nu precies bevinden. Op de automaat gaat gewoon het makkelijkst.

Verschrikkelijk al die dingen die je automatisch doet. Gewoon zonder nadenken. Vooral als er iets verandert is. Bijvoorbeeld die verplichtte verandering van je password op je werk. De eerste paar karakters hou ik hetzelfde en daarna verander ik een heel aantal karakters. Ik begin met de bekende karakters en ja hoor, de rest volgt automatisch. Verkeerde password, nog steeds na drie weken. Wat een ellende, al die dingen op de automaat.

Wat doe ik eigenlijk nog meer op de automaat? Wat doe jij eigenlijk allemaal op de automaat?