vrijdag 2 september 2016

Lavender


I was walking in the park
dreaming of a spark
When I heard the sprinklers whisper
Shimmer in the haze of summer lawns
Then I heard the children singing
They were running through the rainbows
They were singing a song for you
Well it seemed to be a song for you
The one I wanted to write for you, for you


Iedere keer als ik dit nummer opzet, pleng ik een traan. De piano op de achtergrond geeft het gevoel helemaal door. Wat me raakt? 

Het gevoel gaat terug naar de tijd dat ik teveel in mijn hoofd leefde en teveel droomde, niet om mee heen kon kijken, geen kleuren kon zien. Ik leerde langzaam mijn eigen ogen te openen en de kleine details om me heen te zien en en vooral daarvan te genieten. Ik kon me vrijer en vrijer gaan bewegen, zo vrij als een kind. Sommige vragen waar ik toen mee rondliep werden als vanzelf beantwoord, andere zijn ineens niet meer relevant. In de vrijheid die ik nu voel valt alles weg wat me tegenhoudt om echt mezelf en gewoon gelukkig te zijn. Ik heb nu geleerd open te staan en kan liefde en compassie naar anderen tonen en ook ontvangen, ik kan houden van iedereen.

Zoals je ziet, iedere zin heeft een lading voor me. Het is het mijn verhaal van de afgelopen paar jaar. Mooi, gewoon erg mooi. Gewoon even luisteren en ervaren.

Geïnspireerd door Lavender van Marillion

Geen opmerkingen:

Een reactie posten