Een kleine, melkachtige kubus.
Daartegen een houten ladder en een paard dat daar naar kijkt. Een
stukje verder naast de kubus een eenzame mooie bloem, in de verte
nadert een onweersbui.
Afgelopen week deed ik een kleine
psychologische test op internet: je
loopt in de woestijn en stel je een kubus voor. Grappig om te zien
dat er meteen het beeld bij me naar voren komt van die kleine
melkachtige kubus. Gedurende de test komen de ladder, het paard, de
bloem(en) en de storm er ook vanzelf bij. Automatisch plaats ik al
deze voorwerpen ergens ten opzicht van de kubus in de woestijn. Vorm,
kleur, positie, het plaatje vult zich vanzelf.
Wat dit zegt? Volgens de maker van deze
test heeft alles wat ik hier bedacht een betekenis en zegt het van
alles over mijn persoonlijkheid. Ik ben verrast als ik de vertaling
van mijn zorgvuldig opgebouwde schilderij lees: alle gedachtes die ik
had bij kubus, paard, bloem, ladder en onweer zijn wel degelijk van
toepassing op mij.
Als ik er later in de week nog eens
over nadenk, besef ik dat het eigenlijk niet zo verrassend is. Al
mijn gedachtes die willekeurig lijken op te borrelen komen natuurlijk
wel ergens vandaan: het onbewust spreekt. Dit onbewuste stuurt me
eigenlijk de hele dag in heel mijn doen en laten, in mijn houding, in
mijn emoties en natuurlijk in al mijn gedachtes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten