Een gast

Het boek wacht op ons

De letters willen er uit,

Kom maar op verhaal.

Hanne

Guilty pleasure

Heerlijk. Languit op de bank voor de televisie hangen en mijn favoriete sportprogramma te kijken. Ik mis eigenlijk geen toernooi de laatste tijd. Geen gespierde lichamen in deze sport. Laten we zeggen dat de evolutie van deze sport heeft bepaald dat meer gezette mannen een voordeel hebben. Iets met massa en stabiliteit denk ik dan.

Mijn helden worden onder luid gejuich en gejoel in de arena onthaalt. Gewone mannen die in een vorig leven postbode of tegelzetter waren.

De strijd ontbrandt. De legs en sets wisselen elkaar snel af, iedere pijl moet goed zijn, ieder moment van zwakte wordt meteen afgestraft en voor je het weet sta je een break achter en kan dit al een kantelpunt in de wedstrijd zijn. Perfectie op de vierkante millimeter is vereist. Continue spanning gegarandeerd.

Concentratie, onbewogenheid en loslaten zijn de belangrijkste eigenschappen om te winnen. De echte winnaar: hij die de zeldzame eigenschap heeft die alle topsporters bezitten: op het ultieme moment onder volle druk nog net dat beetje extra uit jezelf weten te halen. Wat dit betreft is het pure topsport in combinatie met “Zen en de kunst van het boogschieten” in de praktijk gebracht. 

Mijn guilty pleasure: Darts

Mijn ikigai

Mijn huiswerkopdracht van mijn opleiding van de afgelopen tijd was om mijn ikigai te vinden! Of in gewoon Nederlands: waar kom ik nu eigenlijk mijn bed voor uit 's ochtends? Of voor diegene zoals ik die toch wat lastig zijn bed uitkomt: Waarvoor ben ik op deze aarde gekomen en wil ik er nog steeds zijn?

Je ikigai is de gouden combinatie van waar je goed in bent, wat je leuk vindt, waar je voor betaald wordt en waarvan je denkt dat de wereld er ook nog beter van zal worden.

Mijn ikigai: VERBINDEN!

Thuis

Zondagmiddag. Redelijk nat kom ik aan in Utrecht. De ontvangstruimte staat vol met vooral onbekende mensen. Dit schrikt me toch altijd even af. Mijn stap vertraagt even. Ik haal nog even diep adem. Binnengekomen doe ik gewoon even mijn eigen ding. Even de natte spullen op de kapstok hangen en mijn boekje voor aantekeningen uit mijn tas pakken. Dan pak ik een kopje thee en krijg vanzelf aanspraak. Ik voel me er al snel weer thuis. Zo moeilijk is het allemaal niet!

Me thuis voelen. In de bergen voelde ik me altijd al thuis. Sinds dit jaar voel ik me ook thuis in mijn eigen huis. Afgelopen vakantie voelde ik me in Japan thuis en ook bij mijn schoonfamilie voelde ik me meteen thuis. Langzaam kom ik er steeds meer achter dat ik me overal thuis kan voelen! Ja, zelfs bij mezelf.

Leren van de Ginkgo noot 2

Dag 37: je hoeft niet ver te zoeken

Ik zet mijn fiets neer bij de supermarkt in Zeist. Ik kijk omlaag en zie.. de vrucht van de ginkgo noot. Ik kijk omhoog en warempel: een tempelboom. Gewoon een boom voor de supermarkt, waaronder ik al 10 jaar mijn fiets neerzet, gewoon een boom waarvan ik in Japan zoveel geleerd heb om de hoek van mijn eigen huis. Zo dichtbij!