Zondagmiddag. Redelijk nat kom ik aan
in Utrecht. De ontvangstruimte staat vol met vooral onbekende mensen.
Dit schrikt me toch altijd even af. Mijn stap vertraagt even. Ik haal
nog even diep adem. Binnengekomen doe ik gewoon even mijn
eigen ding. Even de natte spullen op de kapstok hangen en mijn boekje
voor aantekeningen uit mijn tas pakken. Dan pak ik een kopje thee en
krijg vanzelf aanspraak. Ik voel me er al snel weer thuis. Zo
moeilijk is het allemaal niet!
Me thuis voelen. In de bergen voelde ik
me altijd al thuis. Sinds dit jaar voel ik me ook thuis in mijn eigen
huis. Afgelopen vakantie voelde ik me in Japan thuis en ook bij mijn
schoonfamilie voelde ik me meteen thuis. Langzaam kom ik er steeds
meer achter dat ik me overal thuis kan voelen! Ja, zelfs bij mezelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten