In principe doe ik dit blog natuurlijk helemaal voor mijn plezier. Het is leuk wat te schrijven en erg leerzaam. Maar zo langzamerhand komt er wel een sleur in. Krijg het gevoel dat ik iedere week iets moet schrijven. Voor wie ik iets moet schrijven? Vrees vooral voor mezelf.... Kan me het gevoel voorstellen van mensen van hun hobby hun beroep kunnen maken, dat dan ook de spontaniteit en de vrijheid/blijheid ineens verdwenen is.
Ik zou het voor deze week hierbij gewoon kunnen laten! Maar er is nog meer met het moeten gevoel. Om een beetje van het moeten gevoel los te komen, heb ik mezelf ingedekt met een voorraad aan stukjes. Mocht het een week nu helemaal niet lukken met de inspiratie of ik gewoon helemaal geen zin heb, heb ik altijd nog die oude voorraad die ik heb aangelegd voordat ik met het blog begon. Zeg maar een soort spaarrekening voor mindere tijden. Het grappige is dat mijn hamstervoorraad de laatste 15 weken alleen maar groter is geworden met hele en halve verhalen. De voorraad geeft me een vertrouwen die ik helemaal niet nodig blijk te hebben. Iedere week gebeuren er voldoende mooie dingen, ontmoet ik interessante personen die me inspireren, kom in mooie situaties die me doen nadenken en me een verlichtingsmomentje geven, zodat een stukje schrijven eigenlijk nooit een probleem is.
Kan me dan ook wel iets voorstellen bij mensen die besluiten al hun vermogen weg te geven. Met een goede dosis vertrouwen in het leven en de toekomst moet dat wel kunnen. Het ultieme leven in het nu! Misschien moet ik maar beginnen als oefening mijn oude voorraad stukjes in één keer te publiceren, de meesten zijn ondertussen toch wel een beetje over de datum. Maar voor de lezers van het blog die hoopten dat ik mijn spaarrekening ging legen: helaas, zoveel vertrouwen heb ik nog niet. Jullie zijn de eerste die het horen als ik daar wel aan toe ben! Wie weet ;-)
Pffff, het zit er weer op voor deze week...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten