Wat nog breder? Ja, maar.... Plons!
Een ogenschijnlijk onschuldige
opmerking bracht me even van slag. Een soort gevoel van angst schoot
door me heen, kort maar krachtig. Ik kon het net in mezelf opmerken.
En het advies was slechts om alles in een nog wat breder perspectief
te bekijken. Nog breder? Voor mijn gevoel had ik net al een
ontzettende stap genomen om alles in een breder perspectief te zien
en dan dit.
De dagen erna begint langzaam tot me
door te dringen dat ik als het ware in het diepe was gegooid. Mijn
eerste reactie was om in paniek zo snel mogelijk weer naar boven te
komen en naar de kant te zwemmen, de veilige haven weer op te zoeken.
Ik besef dat ik altijd die houvast wil hebben, een stukje zekerheid.
Misschien doe ik mezelf hiermee soms wel tekort.
Wie weet, na dit eerste uitstapje, durf
ik binnenkort wel een aanloopje te nemen en zelf de sprong in het
diepe te wagen en gewoon maar eens te zien waar het schip strandt.
Hoe klein de sprong misschien ook maar is, het zal een overwinning op
mezelf zijn.
Met dank aan B. voor de zwemles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten