Feestje

Lang zal ze leven

Lang zal ze leven 

Lang zal ze leven in de gloria 

In de gloria, in de gloria

Hieperdepiep, hoera!

Ja, ja. Ik kan het bijna niet geloven maar precies een jaar geleden verscheen het eerste berichtje op Kensho blog! Nu zijn we 50 (als ik het zelf mag zeggen!) mooie berichtjes verder, daar kon ik toen echt niet van dromen. Ben er eigenlijk wel trots op. Ieder berichtje roept zijn eigen herinneringen op en tezamen geven ze zo het afgelopen jaar mooi weer met al zijn hoogte- en dieptepunten.

Het schrijven van het blog is ondertussen wel een onderdeel van mijn leventje geworden. Voor emotionele gebeurtenissen (bv. Tranen) helpt het me ontzettend om het even van me af te schrijven. Voor dagelijkse gebeurtenissen (bv. pot met goud) helpt de druk van een wekelijks blog om de kleine dingen in het leven toch als iets bijzonders te zien en er meer van te genieten. Maar zodra ik begin met schrijven is ieder blog wel een verrassing waar het weer zal eindigen, de inzichten en verdieping in een onderwerp ontstaan meestal pas achter het toetsenbord. Het meest verrassende vond ik wel de blogs zonder woorden (deel 1 en deel 2) die ineens in me opkwamen. Heerlijk om zo een beetje creatief te zijn.

Wat het blog me vooral heeft gebracht is om me opener op te stellen. In het begin vond ik het echt doodeng om deze zeer persoonlijke inzichten open en bloot op internet te zetten. Waar in het begin slechts een handvol goede vrienden op de hoogte waren van het blog, durf ik steeds meer mensen naar mijn blog te verwijzen! Ach, eigenlijk is het allemaal niet zo bijzonder, om een ander mooi inzicht van dit jaar er maar eens bij te halen.

Op naar het tweede levensjaar van Kensho blog. Misschien moet ik de mooiste verhalen (bv. Verwarde man of Krent) maar eens gaan bundelen in een boekje! Ik geef het toe, op mijn computer is alles terug te vinden onder de directory “boek”. Over dit soort dromen moet ik ook gewoon open zijn.