6a

Het doel van dit jaar: 6a! Dit heeft wellicht wat toelichting nodig: het is een niveau van indoor klimmen. Hoe hoger het getal hoe moeilijker. Afgelopen week was het plotseling zover: met een laatste krachtsinspanning kwam ik boven en had ik ineens een 6a uitgeklommen! Mission accomplished!

Was ik nu trots, was ik nu blij? Nou, eigenlijk niet...

Nee, ik ga niet een spiritueel verhaal ophangen dat de weg naar het doel belangrijker is dan het doel zelf. Het jaar is eigenlijk pas net begonnen dus de weg was nog te kort.

Wat is dan het probleem? Het was te makkelijk! Ik loop al weken met een 5c te klooien die een grote uitdaging vormt, er zijn een aantal 5c+ routes die wel lukken, een aantal waar ik nog geeneens aan begonnen ben. Onlangs klom ik nog een 5b+ met een grote overhang: hoe trots ben ik dat ik deze net als die 6a bijna in één keer weet uit te klimmen. Wie heeft deze 6a in godsnaam gewaardeerd als 6a? Ik zou er een 5b+ van maken, misschien zelfs een 5b. Tsja, die 5c route die niet wil lukken, dat is een 6a voor mij, maar die lukt nog niet helemaal, wat zal ik trots zijn als ik die kan uitklimmen!

Die 6a staat voor een stukje uitdaging die ik zoek. Die waardering kan alleen ik er aan geven op basis van gevoel, van inspanning die nodig was, hoe ik me in de route moet vastbijten voordat het lukt deze uit te klimmen. Niet door iemand die de route bouwt of waardeert.

Ik pas mijn doel aan: nee, niet naar 6b, maar naar uitdagende routes klimmen en iedere keer een stukje verder komen en soepeler klimmen. Geen externe eis maar een interne eis, geheel op mezelf afgestemd.