Totale rust. Het gevoel helemaal
niets te hoeven, alles mag, alleen nu en in dit moment zijn. Het is
een mooi en geweldig gevoel.
Ik ken het gevoel van de bergen.
Geweldige uitzichten, lekker buiten zijn. Slapen, eten, lopen, eten
lopen, eten, slapen etc. Oftewel: helemaal tot rust komen. Terug in de bewoonde wereld bekruipt dat
gevoel van onrust me weer. Heel diep, heel subtiel. Het lijkt er niet
te zijn, totdat ik weer in de bergen ben. Dan is het verschil weer
duidelijk.
Ik ben weer in de bergen, maar bij jou
blijkt er nog meer rust te zijn. Ik besef het op de mooiste momenten
in de bergen, zelfs dan voel ik die diepe rust die ik bij jou kan
vinden, gewoon in het dagelijks leven, ver weg van de bergen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten