Een paar weekjes tijdens mijn
vakantie niet gesport, geen bezoekje aan de sportschool, geen yoga,
geen wielrennen. Oh, dat valt tegen als we weer beginnen. Bij alle
oefeningen met gewichten moet ik toch echt minstens vijf kilo minder
gewicht eraan, anders haal ik het echt niet. Bij yoga hetzelfde: de
zweetdruppeltjes parelen rijkelijk bij de zonnegroet en was ik echt
zo lenig een paar weken geleden? Over die buikspieroefeningen zwijg
ik al helemaal, wat een ellende. En dan zit ik echt niet mijn hele
vakantie op mijn luie reet op het strand! Wat zakt die lichamelijke
conditie toch snel weg.
Een paar weekjes minder
gemediteerd, mijn hersengymnastiek. Mmm, wat merk ik hier eigenlijk
van als ik dat een paar weken veel minder doe? Ben ik net wat sneller
geïrriteerd of ligt dat toch net even aan de mensen die ik tegenkom?
Ben ik wat onrustiger of heb ik het gewoon even druk? Moet ik even
wat meer nadenken, of ga ik meer in mijn hoofd leven? Ruik ik net wat
minder of is er in de zomer net even minder te ruiken?
Ik vrees dat het niet aan het
“even” ligt. Net als mijn lichamelijke conditie zakt ook mijn
geestelijke conditie weg. Veel subtieler, veel langzamer en veel
moeilijker te doorzien. Heb na mijn vakantie de draad maar weer snel
opgepakt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten