Leuk! Naar de film. Van te voren kijk
ik even naar wat recensies. Vijf sterren in de eerste krant: een
lovende recensie over een kunstwerkje. Twee sterren in de volgende
krant: een net niet vernietigende recensie over een film die een mooi
boek tot oneliners reduceert.
Benieuwd en vol zin ga ik naar de film
en geniet. Ik zie het kunstwerkje met geweldig mooie beelden, het
mooie verhaal hoe cru het leven kan zijn en een dramatische wending.
Maar ja, als je er eenmaal op gaat letten: inderdaad, veel scènes
worden wel met een oneliner beëindigd.
Wat zeggen we nu over die recensies?
Wie had er gelijk? Ik had gelukkig niet de ballast van de voorkennis
van het boek en kon er onbevangen naar kijken. Van ieder standpunt is
wel iets te zeggen. Bij mij overheerste het gevoel van de eerste
recensie maar dat kan na het lezen van het boek zomaar weer verandert
zijn. Alles is niet zo zwart-wit zoals men ons graag doet geloven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten