Tsja, daar lig ik dan op een
maandagavond in een gezellige huiskamer op een yogamatje met een
opgerold kleed onder mijn rug ter hoogte van mijn BH bandje (waar dat
dan ook precies is, maar dat was toch echt de instructie...). Op mijn
oproep voor een ervaringsles
yoga kreeg eigenlijk uit niet geheel onverwachte hoek respons van een
vriendin van mij die yogalessen geeft. Daar ging ik maar wat graag op
in, lang leve de sociale media! Als tegenprestatie meteen voor mij
een goede oefening in het geven van een cadeautje!
Bij de eerste oefening lig ik me er
vooral heel bewust van te zijn wat ik nu aan het ervaren ben. Ik zal
en moet er natuurlijk wel een blogje over schrijven en dan moet ik
alles wel goed op het netvlies hebben. Wat ik op dat moment ervaar?
Bijna voorstelbaar: niet de ervaring waarvoor ik gekomen was, maar
een hoop gedachtespinsels.
Maar de duidelijke en rustige stem van
de vriendin leidt ons door de eerste oefening om de borst te openen
door de schouders naar achter te brengen. Grappig. In het dagelijks
leven laten we de schouders al snel hangen, sluiten de borst en
daarmee onze ademhaling. Met aandacht voor de ademhaling komt het
lichaam en de geest ook al snel tot rust. Ook bij Tai Chi, Zen
meditatie speelt ademhaling een belangrijke rol en vormt de basis van
iedere beoefening.
Bekende en minder bekende oefeningen
wisselen elkaar nu af. Ik ben vooral in de oefeningen en niet in mijn
hoofd. De tijd is voor ik het weet voorbij. Na de meditatie ben ik
helemaal rustig en krijgen we een lekker kopje thee om weer in de
normale wereld te landen.
Wat ik nu ervaren heb? Geen idee. De
ervaring stopt eigenlijk als je er over begint na te denken. De
oefeningen doen het werk, niet ik. Eigenlijk net zoals ademen, daar
moet je vooral ook niet over nadenken. Als je echt ervaart, vliegt de
tijd, vergeet je de details. Het geeft gewoon een fijn gevoel en daar zijn geen woorden voor. Bedankt Mariken! Jammer dat het voor mij niet “next door” is, anders zou ik zeker
vaker komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten