Soms zit het mee, soms zit het tegen

Maandagochtend, half zeven, Staphorst. Een raar geluid, een grote rookpluim in mijn achteruitkijkspiegel en de motor van mijn trouwe auto stopt er definitief mee. Ik manoeuvreer snel naar de vluchtstrook. Een paar uur later ben ik weggesleept en drink ik een bakje thee in een wegrestaurant. Ik zie mijn lieve ouders aan komen rijden. Gelukkig passen al mijn spullen nog in de auto erbij en word ik thuis afgezet.

Dinsdagochtend, kwart voor acht, Nijmegen. Na een heerlijk relaxte treinreis kom ik aan bij de toegangspoort van mijn werk. Ik scan het pas en... helaas een rood lampje. Ik neem contact op met de receptie via de intercom. Mijn pasje is tijdelijk geblokkeerd. Of ik maar even wil omlopen naar de hoofdingang. Mmm, dat is wel bijna 1.5 km.. Enigszins gefrustreerd door alle pech deze week keer ik om en... zie onze lieve secretaresse voor me staan. Niet veel later ben ik met haar fiets bij de hoofdingang en kan ik (eindelijk) weer aan het werk.

Dinsdagmiddag, half een, Nijmegen. Druk, druk, druk. De hele dag al aan het rennen om de schade van de dag ervoor enigszins in te halen. Ik ren nog even snel de kantine in om mezelf op wat lekkers te trakteren. Bij de kassa schiet het ineens door me heen: mijn pinpas werkt niet helemaal lekker. De avond ervoor had ik ook al grote ruzie met de NS automaat om mijn OV-chipkaart op te laden. Ik haal mijn pasje langs de pinautomaat, en nogmaals, en nogmaals, maar helaas, geen lekkere lunch vrees ik. Grr.... De lieve caissière vraagt mijn pinpas en zegt dat het met haar magische handen wel moet lukken. Ja, ja, geloof je het zelf? Vijf seconden later loop ik alsnog met mijn vette hap de kantine in. Betaald en al!

Woensdagmiddag, kwart over vier, station Nijmegen Goffert. “De trein van 16.18 zal vandaag niet rijden”. Ik had me al bijna voorgenomen om vaker met de trein naar het werk te gaan, maar dit kost de NS toch een tevreden klant. Ik bel de autodealer waar ik om half zes mijn nieuwe auto zou ophalen. Helaas, een half uurtje later kan echt niet, garage gesloten, kinderen moeten bij crèche opgehaald worden. Maar de lieve autodealer is erg begripvol, ondanks dat ik hem eerder deze week al moest vertellen dat hij een auto zonder werkende motor had gekocht. Hij maakt meteen de volgende dag tijd voor me zodat ik de auto donderdag alsnog kan ophalen (als de NS dan tenminste wel rijdt...). En oh ja, die auto in Staphorst zonder motor wordt daar ook nog opgehaald!

Ach ja, wat zat er nou eigenlijk tegen deze week met al deze lieve behulpzame mensen om me heen?