vrijdag 22 januari 2016

Kaaskop die ik ben

Hoe kom ik er nu weer toe om na het krijgen van een cadeautje te gaan filosoferen over hoe een kaaskop ik ben? 

Ik merkte alleen op dat ik niet vrij en blij kon reageren. Merkte mijn reactie van “dat is toch niet nodig”. En van het één komt het ander. Van “dat is niet nodig” kom je snel op de Nederlandse mentaliteit van “doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg”. En dan wat er nog meer zo Nederlands aan mij is.

Wat maakt mij nou zo'n ontzettende kaaskop? Natuurlijk ben ik als “iedere” Nederlander zuinig, ieder dubbeltje eerst omdraaien voordat ik het uitgeef. Eens gek doen? Nee, ik doe wel lekker normaal. Verder moet alles natuurlijk wel lekker georganiseerd en geregeld voor me zijn. De stress slaat al snel toe als de trein vertraagd is: zal ik nog wel thuis komen?

Er zal ongetwijfeld nog veel meer zijn waarvan ik me nog niet bewust bent, maar wat oh zo Hollands is. Er is natuurlijk niets mis mee, ik ben gewoon trots om Nederlander te zijn, maar door het kadootje merkte ik op dat ik daardoor niet vrij was.

Dat niet vrij kunnen zijn door de Nederlandse cultuur zit vrij diep. Ik vond het bijvoorbeeld schokkend om een onderzoek te zien dat de helft van de Nederlanders maar een paar keer per jaar uit eten gaat. Tsja, doe eens gek als je thuis gewoon je aardappels kunt koken. Een Aziaat zou zich afvragen of je dat overleeft, die gaat toch een paar keer per week buiten de deur eten, zo niet iedere dag. Ik ga bijvoorbeeld minstens iedere maand uit eten, dat voelt al als een enorme bevrijding, maar die Aziaat zou me nog steeds uitlachen. Uiteindelijk ben ik dus helemaal niet vrij om iedere keus te maken die mogelijk is, geen haar op mijn hoofd die erover denkt iedere dag uit eten te gaan.

Moet ik me nu maar als een Aziaat gaan gedragen? Nou, nee, ik moet gewoon Patrick blijven maar me bewust zijn van mijn culturele achtergrond en hoe dit mijn gedrag "geprogrammeerd" heeft. Door er bewust van te zijn hoop ik binnenkort door deze culturele muur rond mijn hart heen te breken en dichter bij mezelf te reageren, een beetje Aziaat ben ik misschien wel. Wellicht dat ik dan gewoon enthousiast kan reageren omdat ik het eigenlijk wel fijn vind een cadeautje te krijgen. Wie weet voel ik me dan ook zo vrij om een cadeautje terug te geven!

Hoewel, is dat nu wel nodig? Kost nog geld ook.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten